Erosie/sedimentatie-raaien in de Westerschelde (1989 t/m 1990)
Krijger, G.M. (1992). Erosie/sedimentatie-raaien in de Westerschelde (1989 t/m 1990). Ministerie van Verkeer en Waterstaat, Rijkswaterstaat, Dienst Getijdewateren (RWS, DGW): Middelburg. 65 + bijlagen pp.
In de Westerschelde, vooral in het gebied ten oosten van Terneuzen, is de natuurlijke dynamiek van het systeem verstoord; dat wil zeggen dat de fysische processen niet meer met een natuurlijke snelheid verlopen. Op een aantal platen zijn enkele gebieden in de Westerschelde uitgezocht waar raaien loodrecht op de oever zijn uitgezet en gemarkeerd met blezen. Met behulp van plotmetingen en waterpassingen wordt vervolgens onderzoek gedaan naar de ontwikkelingen op het gebied van macrodynamiek (beweeglijkheid van het geulensysteem), mesodynamiek (veranderlijkheid van de plaatgebieden) en de microdynamiek (stabiliteit van de bodem). Per meetpunt/locatie werden 15 meethoogtes opgemeten om de hoogte-ontwikkeling van de platen in de tijd te kunnen volgen. Met behulp van het programma Digibeeld is de macrodynamiek bekeken en vervolgens vergeleken met de ontwikkelingen uit de erosie/sedimentatie-plots. Zo is bekeken of de desbetreffende raai de hele plaat vertegenwoordigd of dat de erosie of sedimentatie plaatsafhankeli
