Wageningen University and Research Centre; Institute for Marine Resources and Ecosystem Studies; Vestiging Den Helder, meer
Functie: Onderzoeker
Institutioneel adres:
Postbus 57
1780AB,Den Helder
Netherlands
| |
| A1 publicatie [show] |
- Kaag, N.H.B.M.; Scholten, M.C.Th.; van Straalen, N.M. (1998). Factors affecting PAH residues in the lugworm Arenicola marina, a sediment feeding polychaete. J. Sea Res. 40(3-4): 251-261. dx.doi.org/10.1016/S1385-1101(98)00025-2, meer
|
| Rapporten (6) [show] |
- Craeymeersch, J.A.; De Mesel, I.; Goudswaard, P.C.; Heessen, H.J.L.; Henkens, R.; Jongbloed, R.H.; Kaag, N.H.B.M. (2008). Gezondheidsindicatoren voor het Schelde-estuarium; een inventarisatie en evaluatie van biologische graadmeters voorgesteld in nationale en internationale kaders, toegepast op het Nederlandse deel van het Schelde-estuarium. IMARES Wageningen Report, C020/08. Wageningen UR. IMARES: Yerseke. 65 pp., meer
 Kaag, N.H.B.M.; Escaravage, V. (2007). Datarapportage Nulmeting Maasvlakte 2. Monitor Taskforce Publication Series, 2007-03. NIOO-CEME: Yerseke. 69 pp., meer- Kaag, N.H.B.M.; Jak, R.G.; Jol, J.; Schipper, C.A. (2004). Veldstudie naar TBT verontreiniging in de Noordzee en risico’s voor het mariene milieu. TNO-rapport, 2004/475. TNO Milieu, Energie en Procesinnovatie: Apeldoorn. 44 pp., meer
- Scholten, M.C.Th.; Kaag, N.H.B.M.; Oorschot, R.W.A. (2000). Beoordeling van de herberekening van voedselreservering ten behoeve van Scholeksters in de Oosterschelde in het kader van EVA II. TNO-rapport. TNO Milieu, Energie en Procesinnovatie: Apeldoorn. 11 pp., meer
- Kaag, N.H.B.M. (1991). Een ecotoxicologische database voor de belangrijkste in het Schelde-estuarium voorkomende toxicanten. Nota GWWS, 91.13010. Ministerie van Verkeer en Waterstaat. Dienst Getijdewateren: Middelburg. 46 + bijlagen pp., meer
- Schobben, H.P.M.; Kaag, N.H.B.M.; Scholten, M.C.Th.; van der Wal, J.T.; Stronkhorst, J. (1991). De berekening van de ecotoxicologische risico's van stoffen in het water van de Westerschelde. TNO-rapport, R 91/267. Instituut voor Milieu- en Energietechnologie TNO (IMET): Delft. 32 pp., meer
|
|
