Uit een nieuwe studie van het duurzame viskeurmerk Marine Stewardship Council (MSC), blijkt dat de helft van de Belgen niet weet waar de vis op hun bord vandaan komt. Een op twee zegt geen idee te hebben van de oorsprong van zeebaars of de koolvis in fishsticks. De studie verschijnt naar aanleiding van de Bewuste Visweek die loop van 21 tot 27 september 2020.
Negen op de tien Belgen vindt duurzame en verantwoorde vis-, schaal- en schelpdieren belangrijk. Driekwart ervan staat ook zeer positief tegenover de lokale productie van ons zeevoedsel. Hoewel de helft van de bevraagden van mening is dat ‘lokaal’ niet altijd perse gelijk staat aan ‘duurzaam’, beschouwt een op drie ‘lokale vis’ wel als duurzamer dan ‘vis van ver’. Wanneer echter verder werd gepeild naar de oorsprong van de tien meest verkochte soorten in België, waren de meeste respondenten niet in staat om aan te geven in welke regio ze gevangen of gekweekt worden. Deze kennis blijkt toch grotendeels te ontbreken.
- Zo weet slechts een op drie Belgen dat kabeljauw door Belgische vissers wordt gevangen in de Noordzee. Amper 16% is zich ervan bewust dat kabeljauw ook kan afkomstig zijn van meer noordelijke wateren. Feit is dat het kabeljauwbestand in de Noordzee er belabberd aan toe is en dat het grootste deel van de kabeljauw op ons bord afkomstig is uit de Noord-Atlantische oceaan.
- Ook beseft minder dan de helft van de respondenten dat Belgische vissers tong vangen in de Noordzee, en slechts een op tien weet dat Belgische vissers hun tong ook elders vangen. In realiteit wordt 80% van de ‘Belgische’ tong buiten de Noordzee gevangen.
- De helft van de Belgische consumenten zegt geen idee te hebben van waar zeebaars komt. Slechts een op tien kan vertellen dat de soort in de Noordzee wordt gevangen door Europese vissers. Minder dan een op tien wist dat deze vis ook gekweekt wordt in Europa. In de praktijk is het overgrote deel van de zeebaars afkomstig uit kwekerijen in Griekenland en Turkije.
Weet dat ongeveer 80% van de in België geconsumeerde vis en zeevruchten afkomstig is van buitenlandse visserijen en kwekerijen, wat de rol van 'lokale vis' natuurlijk relatief maakt. De grote keuze aan soorten op de Belgische markt maakt het voor de consument moeilijk om precies uit te zoeken waar die vandaan komt, en hoe die gevist of gekweekt is. Hoewel 36% van de consumenten zegt dit zelf na te kijken, laat 44% zich hierbij leiden door een keurmerk (zoals MSC of ASC). De helft van de consumenten geeft aan dat overheden eigenlijk de grootste verantwoordelijkheid dragen om een duurzame visvangst en -kweek te verzekeren, maar slechts 13% vertrouwt erop dat ze dat ook daadwerkelijk doen.
Hoewel de traceerbaarheid duidelijk belangrijk is voor consumenten, blijkt tot een derde van de vis of zeevruchten van een andere soort dan wat er op de verpakking staat. Een op vijf van de respondenten is zich daar bewust van. Een MSC- of ASC-keurmerk maakt het zeevoedsel volledig traceerbaar van aan de visserij/kwekerij tot op het bord. Dit dankzij het Chain of Custody-certificaat. Elke verwerker of verdeler in de keten moet aangeven dat hij gecertificeerde en niet-gecertificeerde producten correct van elkaar onderscheidt. Zo kunnen consumenten erop vertrouwen dat de producten met een ASC- of MSC-keurmerk inderdaad duurzaam en verantwoord gevist of gekweekt zijn.