Oesterpark Jean
|
|
Oesterpark "Jean" (1875-1885)
|
|
Hedendaagse kaart van Oostende, met de ligging van het voormalige oesterpark van “Jean”
|
- Opvolger van oesterpark "Musin"
De hoogdagen van de oesterput "Musin", die reeds in 1846 opgericht was ten westen van de havengeul van Oostende, leken vanaf 1873 voorbij te zijn. In dat jaar stierf August Musin immers, jarenlang de uitbater van het oesterpark en het bijhorende restaurant "Pavillon Musin", en bleef de kwekerij verwaarloosd achter.[1] Op 4 augustus 1875 verkocht de weduwe van August Musin uiteindelijk haar aandeel in de oesterput voor 12.000 frank aan Edouard Jean. Aangezien de rest van de aandelen reeds sinds 1857 opgekocht waren door Gabriël Jean, kwam het hele complex nu volledig in handen van deze familie.[2][3]
Vanaf dan werd gesproken van “Oesterput Jean”, al bleef de naam van Musin eeuwig verbonden met de zaak. Edouard Jean knapte de oude gebouwen opnieuw op, maar door de constructie van een nieuwe dijk kwam de oesterput steeds geïsoleerder te liggen.[4] Op 30 september 1881 werd de grondconcessie van de familie Jean uiteindelijk ingetrokken, aangezien de oesterput moest verdwijnen om de uitbreiding van de Visserskom mogelijk te maken.[5] Op 24 februari 1885 vond ten slotte de openbare verkoop van het oesterpark plaats, waarna definitief een eind kwam aan de geschiedenis van de “Pavillon Musin”.[6]
Referenties
- ↑ Halewyck, R.; Hostyn, N. (1978). Oostends oesterboek: historiek van de Oostendse oesterteelt vanaf de 18e eeuw tot op heden. Oostendse Heem- en Geschiedkundige Kring "De Plate": Oostende. 68, 34 pl. pp.
- ↑ Verhaeghe, J. (1999). De Oostendse kunstschilders François Musin (1820-1888) en August Musin (1852-1923), een familiekroniek. Oostendse Historische Publicaties, 4. Stadsbestuur Oostende: Oostende. 147 pp.
- ↑ Rijksarchief Brugge, notariaat, depot Ghyoot, notaris Liebart, 1875, nr. 6097.
- ↑ Farasyn, D. (2001). Historiek van de eerste gebouwen langs de Oostendse zeedijk 1830-1878. Tweede uitgave. Oostendse Heem- en Geschiedkundige Kring "De Plate": Oostende. 88 pp.
- ↑ Stadsarchief Oostende, Briefwisseling concessie oesterputten Jean Gabriel.
- ↑ Feuille d’Ostende, 22 februari 1885.
Meer weten
- De Vent, G. (1991). Zee en duinen: kusttoerisme in de 19-de eeuw. Marc Van de Wiele: Brugge. ISBN 90-6966-084-9. 248 pp.
- Farasyn, D. (2001). Historiek van de eerste gebouwen langs de Oostendse zeedijk 1830-1878. Tweede uitgave. Oostendse Heem- en Geschiedkundige Kring "De Plate": Oostende. 88 pp.
- Gevaert, F. (2006). De metamorfose van de haven van Oostende (Deel 10) De Plate 35(11): 292-300.
- Halewyck, R.; Hostyn, N. (1978). Oostends oesterboek: historiek van de Oostendse oesterteelt vanaf de 18e eeuw tot op heden. Oostendse Heem- en Geschiedkundige Kring "De Plate": Oostende. 68, 34 pl. pp.
- Hostyn, N. (1989). De oesterputten in Oostende in de 19de eeuw (II), Het Visserijblad 1989(03/03/89): 34-35.
- Van Beneden, P.-J.; Van Iseghem, J. (1866). Rapport sur les parcs aux huîtres, à Ostende, in: (1866). Rapport de la Commission chargée de faire une enquête sur la situation de la pêche maritime en Belgique. pp. 61-64.
- Van Caillie, A. (1987). Oud Oostende in beeld 3. Published by the author(s): Oostende.
- Vandeput, H. (1932). Ostende et le littoral belge: Ostende - Ostende-Extension (Mariakerke) - Westende-Bains - Nieuport-Ville - Nieuport-Bains - Oostduinkerke - La Panne - Zeebrugge - Blankenberghe - Heyst-sur-Mer - Duinbergen - Knocke - Le Zoute - Albert-Plage. La Revue belge d'Importation et d'Exportation. Boitsfort: Bruxelles. 306 pp.
- Verhaeghe, J. (1999). De Oostendse kunstschilders François Musin (1820-1888) en August Musin (1852-1923), een familiekroniek. Oostendse Historische Publicaties, 4. Stadsbestuur Oostende: Oostende. 147 pp.
- L’Echo d’Ostende, 15 oktober 1876.
- L’Echo d’Ostende, 5 november 1876.
- Feuille d’Ostende, 5 augustus 1880.
- Feuille d’Ostende, 22 februari 1885.
- Stadsarchief Oostende, Briefwisseling concessie oesterputten Jean Gabriel.
- Rijksarchief Brugge, notariaat, depot Ghyoot, notaris Liebart, 1875, nr. 6097.
