Difference between revisions of "Puntig buiswier"

From Coastal Wiki
Jump to: navigation, search
(<span style="color:#00787A">Redenen waarom deze soort zo succesrijk is in onze contreien</span>)
(<span style="color:#00787A">Factoren die de verspreiding beïnvloeden</span>)
Line 64: Line 64:
  
 
===<span style="color:#00787A">Factoren die de verspreiding beïnvloeden</span>===
 
===<span style="color:#00787A">Factoren die de verspreiding beïnvloeden</span>===
 
+
Het puntig buiswier blijkt een wintersoort te zijn. In de zomermaanden, wanneer de watertemperatuur in de beschutte wateren waar de soort voorkomt stijgt, is deze volledig afwezig. In de winter, wanneer de meeste andere soorten niet gedijen, groeit deze exoot uit russtadia en plant hij zich voort <ref name = Stegenga2002> </ref><ref name = Stegenga1998>    Stegenga, H. (1998). Nieuwe gevestigde soorten van het geslacht Polysiphonia (Rhodophyta, Rhodomelaceae) in Zuidwest Nederland Gorteria 24: 149-156. [http://www.vliz.be/imis/imis.php?module=ref&refid=40461 details] </ref>(Stegenga,1998, 2002).
TEKST
 
 
<P>
 
<P>
 
<BR>
 
<BR>

Revision as of 15:13, 20 October 2011

Category:Revision


Puntig buiswier
Het puntig buiswier Polysiphonia senticulosa is een roodwier afkomstig uit het noorden van de Stille Oceaan. Dit wier werd waarschijnlijk in de Europese wateren geïntroduceerd samen met kweekoesters of doordat het wier zich vasthechtte op scheepsrompen. Het werd voor het eerst langs de Belgische kust waargenomen op 26 maart 2001, in de Spuikom van Oostende. Dit exotisch roodwier wordt vooral aangetroffen op andere niet inheemse wieren, zoals het Japans bessenwier Sargassum muticum en het vertakt viltwier Codium fragile. Daarnaast groeit de soort ook op harde oppervlakken (kades, touwen, schelpdieren...) en komt hij voor in getijdenpoeltjes.




Wetenschappelijke naam

Polysiphonia senticulosa Harvey, 1862


Oorspronkelijke verspreiding

Het puntig buiswier is afkomstig uit het noordwesten en noordoosten van de Stille Oceaan. De soort wordt vaak verward met het inheems fijn buiswier Polysiphonia stricta of met een ander exotisch roodwier, Polysiphonia morrowii. Sommigen opperen dat Polysiphonia morrowii en Polysiphonia senticulosa één en hetzelfde wier is [1] . (Maggs & Stegenga, 1999)


Eerste waarneming in België

De eerste waarneming van het puntig buiswier dateert van 26 maart 2001 nabij een oesterkwekerij in de Spuikom van Oostende [2](Kerckhoff & Stegenga, 2003).


Verspreiding in België

Het jaar na de eerste waarneming (2001), werd het puntig buiswier in grote getale waargenomen op diverse substraten op de bodem van de Spuikom, voornamelijk op plaatsen waar de golfslag gering was [2](Kerckhof en Stegenga, 2003). Na 2002 werd het puntig buiswier niet meer waargenomen. Sinds 2006 is het echter opnieuw abundant aanwezig [3](ICES, 2007A). Meldingen van Polysiphonia morrowii (2007) in de Spuikom van Oostende [4](Heytens, 2007) betreffen dezelfde soort [5].

In België werden nog geen meldingen gemaakt van het wier buiten de Spuikom.


Verspreiding in onze buurlanden

In Europa werd het puntig buiswier voor het eerst waargenomen in Nederland in 1993. De exoot werd aangetroffen in Gorishoek langs de noordelijke oevers van de Oosterschelde [1](Maggs &Stegenga, 1999). In 1999 was het puntig buiswier al overal terug te vinden in de Oosterschelde waarbij het op sommige plaatsen abundant voorkwam (bijvoorbeeld op de Oesterbank in Yerseke) [6](Gollasch 2007).

In het Middellandse Zeegebied – namelijk in Frankrijk (lagune van Thau) [7] (Verlaque, 2001) en Italië (Venetië) [8](Curiel, D et al. (2002) – werden er roodwieren onder de naam Polysiphonia morrowii gemeld. Mogelijk betreffen deze waarnemingen eveneens het puntig buiswier.


Wijze van introductie

Er kan geen uitsluitsel gegeven worden over de wijze waarop het puntig buiswier in onze streken is terechtgekomen. Waarschijnlijk kwam deze exoot in onze contreien terecht als aangroei op kweekoesters, afkomstig uit het noorden van de Stille Oceaan. Het is opmerkelijk dat de exemplaren die in de Spuikom van Oostende worden aangetroffen waarschijnlijk niet afkomstig zijn uit Nederland, de enige andere plaats in Noord-Europa waar de soort momenteel voorkomt. Er worden immers geen oesters uit Nederland geïmporteerd. Vermoedelijk werd het puntig buiswier in België geïntroduceerd via de import van kweekoesters uit de Canadese westkust (British Columbia), het oorsprongsgebied van deze soort [2][6] (Kerckhof en Stegenga 2003,Gollasch 2007).


Redenen waarom deze soort zo succesrijk is in onze contreien

Opvallend aan het puntig buiswier is dat het een echte wintersoort is. In de zomer sterft het wier volledig af. Het begint pas terug te groeien in het najaar, uit sporen die het jaar ervoor gevormd zijn en die zich tijdens de zomer in een rustfase bevinden. De meeste andere wieren komen voor in de zomer en zijn minder abundant tijdens de winter. Er is bijgevolg weinig competitie voor het puntig buiswier in de wintermaanden waardoor dit wier goed gedijt [9](Stegenga, 2002). Het puntig buiswier hecht zich vast op harde substraten zoals rotsen en oesters, maar ook op andere wieren [10] (Nelson, W.A.; Maggs, C.A. (1996)), vooral in beschutte gebieden waar stroming en golfslag gering zijn [11](Kerckhoff & Stegenga, 2003). Een stijging van het aantal (artificiële) harde substraten zoals kademuren, pontons en oesterbanken kan de verspreiding van deze inwijkeling in de hand werken. Over de andere factoren die mee het succes van deze exoot in de lage landen bepalen is op dit moment nog weinig geweten [1](Maggs & Stegenga, 1999).


Factoren die de verspreiding beïnvloeden

Het puntig buiswier blijkt een wintersoort te zijn. In de zomermaanden, wanneer de watertemperatuur in de beschutte wateren waar de soort voorkomt stijgt, is deze volledig afwezig. In de winter, wanneer de meeste andere soorten niet gedijen, groeit deze exoot uit russtadia en plant hij zich voort [12][13](Stegenga,1998, 2002).


Effecten of potentiële effecten en maatregelen

TEKST


Specifieke kenmerken

TEKST


Weetjes

TITEL

TEKST


Geraadpleegde bronnen

  1. 1.0 1.1 1.2 Maggs, C.A.; Stegenga, H. (1999). Red algal exotics on North Sea coasts Helgol. Meeresunters. 52: 243-258. details Cite error: Invalid <ref> tag; name "Maggs1999" defined multiple times with different content Cite error: Invalid <ref> tag; name "Maggs1999" defined multiple times with different content
  2. 2.0 2.1 2.2 Kerckhof, F.; Stegenga, H. (2003). Nieuwe Polysiphonia-soorten voor België en Noord-Frankrijk, met een gereviseerde determineertabel voor de soorten van het geslacht Polysiphonia in deze regio Dumortiera 80: 40-45. details Cite error: Invalid <ref> tag; name "Kerckhof2003" defined multiple times with different content Cite error: Invalid <ref> tag; name "Kerckhof2003" defined multiple times with different content
  3. ICES (2007). Report of the Working Group on Introductions and Transfers of Marine Organisms (WGITMO) 21-23 March 2007 Dubrovnik, Croatia. C.M. - International Council for the Exploration of the Sea, 2007(ACME:05). ICES: Copenhagen. 160 pp. details
  4. Heytens, M.; De Clerck, O.; Coppejans, E. (2007). Studie van macrowiergemeenschappen van de Spuikom van Oostende in functie van de Kaderrichtlijn water. Universiteit Gent, Vakgroep Biologie, Afdeling Algologie: Gent. 65 pp. details
  5. Persoonlijke mededeling door Olivier De Clerck 2011.
  6. 6.0 6.1 Gollasch, S.; Kieser, D.; Minchin, D.; Wallentinus, I. (Ed.) (2007). Status of introductions of non-indigenous marine species to the North Atlantic and adjacent waters 1992-2002: Ten-year summary of National Reports considered at meetings of the Working Group on Introductions and Transfers of Marine Organisms. ICES Cooperative Research Report, 284. ICES: Copenhagen. ISBN 87-7482-056-7. 149 pp. details Cite error: Invalid <ref> tag; name "Gollasch2007" defined multiple times with different content
  7. Verlaque, M. (2001). Checklist of the macroalgae of Thau Lagoon (Hérault, France), a hot spot of marine species introduction in Europe = Inventaire des macroalgues de l’étang de Thau (Hérault, France), un lieu privilégié d’introduction d’espèces marines en Europe Oceanol. Acta 24(1): 29-49. details
  8. Curiel, D.; Bellemo, G.; La Rocca, B.; Scattolin, M.; Marzocchi, M. (2002). First report of Polysiphonia morrowii Harvey (Ceramiales, Rhodophyta) in the Mediterranean Sea Bot. Mar. 45: 66-70. details
  9. Stegenga, H. (2002). De Nederlandse zeewierflora: van kunstmatig naar exotisch? Het Zeepaard 62(1): 13-24. details
  10. Nelson, W.A.; Maggs, C.A. (1996). Records of adventive marine algae in New Zealand: Antithamnionella ternifolia, Polysiphonia senticulosa (Ceramiales, Rhodophyta), and Striaria attenuata (Dictyosiphonales, Phaeophyta) N.Z. J. Mar. Freshwat. Res. 30: 449-453. details
  11. Stegenga, H. (1998). Nieuwe gevestigde soorten van het geslacht Polysiphonia (Rhodophyta, Rhodomelaceae) in Zuidwest Nederland Gorteria 24: 149-156. details