Reuzenvlokreeft

Reuzenvlokreeft De reuzenvlokreeft, Dikerogammarus villosus, kwam oorspronkelijk enkel voor in het Ponto-Kaspische gebied en vond na het openen van een kanaal tussen de Donau en de Rijn in 1992 zijn weg naar West-Europa. Deze vlokreeft verspreidde zich zowel actief als passief - via de scheepvaart – door het Europese waterwegennet om uiteindelijk in 1997 in het Belgische Albertkanaal terecht te komen. Sindsdien is de soort in opmars en veroverde hij ook de brakke en zoete wateren in Oost- en West-Vlaanderen. Al snel werd deze grote vlokreeft berucht omwille van zijn vermeend agressief gedrag als predator. Hierbij kan hij lokaal mogelijk andere vlokreeftsoorten verdrijven, met gevolgen voor de lokale voedselwebben en de biodiversiteit. Het grote aanpassingsvermogen en de korte voortplantingstijd maken van deze soort een succesvolle, invasieve niet-inheemse soort. Foto: NAAM

Wetenschappelijke naam

Dikerogammarus villosus Sowinsky, 1894

Oorspronkelijke verspreiding

Het reuzenvlokreeftje werd oorspronkelijk aangetroffen in rivieren gelegen in het stroomgebied van de Donau, de zogenaamde Ponto-Kaspische regio. Dit is het gebied gelegen rond de Zwarte en Kaspische Zee (Grabowski et al., 2007).

Eerste waarneming in België

TEKST

Verspreiding in België

TEKST

Verspreiding in onze buurlanden

TEKST

Wijze van introductie

TEKST

Redenen waarom deze soort zo succesrijk is in onze contreien

TEKST

Factoren die de verspreiding beïnvloeden

TEKST

Effecten of potentiële effecten en maatregelen

TEKST

Specifieke kenmerken

TEKST

Weetjes

TITEL

TEKST