Beschrijving Zelden kon ik, aan de horizon ook de bovenkant van de wolken waarnemen. De waarnemingen toonden dat de bovenhelft van een wolk min of meer symmetrisch kon zijn aan de onderkant (a en b). Andere waarnemingen toonden dat de strato-cumuli soms een vlakke onderkant en een meer convexe bovenkant konden vertonen (c). Dus de dichtheid van zo’n stapelwolk (cumulus) vermindert van boven naar beneden. De onderkant is slecht omlijnd, soms met franjes. De convexiteit bovenaan is duidelijk afgelijnd. Soms kan men nog een centrale kern met grotere dichtheid en een omhulsel aan de rand onderscheiden in een stratocumulus wolk. De dichtheid van dat omhulsel vermindert naar de oppervlakte toe, waarop de randen vervagen tegen de horizon (d). Auteur A. Dobrowolski Uit bron Dobrowolski, A. (1903). Météorologie: Observations des nu...Download de volledige versie Dit werk is gelicentieerd onder een Creative Commons Naamsvermelding-Niet-commercieel-Gelijk 4.0 Licentie
Klik hier om terug te keren naar miniatuurweergave
Site ontwikkeld en gehost door het Vlaams Instituut voor de Zee (VLIZ) Met steun van de provincie West-Vlaanderen
