-1.jpg?itok=GhIImPHV)
20.000 jaar geleden bereikten de ijskappen van de laatste ijstijd, het Weichseliaan, hun maximale uitbreiding. Gletsjers bedekten grote delen van Noord-Europa en de zeespiegel daalde spectaculair tot 120 m onder het huidige niveau. Dit is te wijten aan het feit dat grote hoeveelheden (zee)water werden opgeslaan in de ijskappen. Het Noordzeegebied kwam droog te liggen (rood gebied op kaart) en er ontwikkelde zich een toendra die uiteindelijk evolueerde naar een poolwoestijn. Het grote valleisysteem dat zich toentertijd op het Belgisch deel van de Noordzee bevond, de zogenaamde Vlaamse Vallei, werd afgedamd door zandruggen die zich vormden in deze poolwoestijn. Deze ontwikkeling bepaalt tot op de dag van vandaag de loop van onze rivieren zoals de Schelde. Tijdens de laatste ijstijd bevolkten dieren zoals edelherten, mammoeten en wolharige neushoorns en ook mensachtigen de laaglanden van de drooggevallen Noordzee. Overblijfselen van hun aanwezigheid worden nog regelmatig opgevist of aangetroffen op onze stranden.
Bronnen:
Referentie kaart:
- Simon Fitch en Ben Geary (University of Birmingham)
Lees meer:
- Gibbard, P. (2007). Europe cut adrift. Nature (Lond.) 448(7151): 259-260
- Mathys, M. (2009). De Quartaire geologische evolutie van het Belgisch Continentaal Plat, zuidelijke Noordzee = The Quaternary geological evolution of the Belgian Continental Shelf, southern North Sea. PhD Thesis. Universiteit Gent. Faculteit Wetenschappen: Gent. xxiv, 382, annexes pp.
- Mathys, M. (2010). Het onderwaterreliëf van het Belgisch deel van de Noordzee, in: (2010). De Grote Rede 26. De Grote Rede: Nieuws over onze Kust en Zee, 26: pp. 16-26