Papieren strandbloemen verkopen met schelpjes als pasmunt is een unieke traditie aan onze kust. Dankzij Kusterfgoed is het nu officieel door Vlaanderen erkend als immaterieel erfgoed.
Tijdens de zomermaanden toveren kinderen sinds jaar en dag bloemenkraampjes tevoorschijn op het strand. De kinderen etaleren vol trots strandbloemen die ze knutselden in allerlei vormen en kleuren en ruilen ze met plezier voor handen vol schelpen. Dankzij de aanvraag van Kusterfgoed, krijgt deze traditie een plaats op de Inventaris Vlaanderen van het Immaterieel Cultureel Erfgoed. Doordat dit immaterieel erfgoed nu erkend is, kunnen we het beter bewaren voor de toekomst en doorgeven aan volgende generaties.
Het ontstaan van het strandbloemenspel is onduidelijk, wel is zeker dat het al sinds het interbellum van generatie op generatie wordt doorgegeven. Vooral de opkomst van het massatoerisme na de tweede wereldoorlog zorgde voor meer spelende kinderen aan de kust en dus ook voor een toename van strandbloemenwinkeltjes. Zelfs nu, in de eenentwintigste eeuw, blijft de kern van het spel ongewijzigd: Je maakt bloemen van papier, prikt ze in een toonbank van zand, lokt klanten en neemt schelpen in ontvangst als betaling voor je koopwaar. Ook de knutseltechnieken en materialen (crêpepapier, houten stokjes, metaaldraad) zijn tot op vandaag grotendeels hetzelfde gebleven, al kunnen er kleine verschillen zijn per kustgemeente en per familie.
Elke zomer stimuleert de verkoop van strandbloemen de creativiteit en het contact tussen lokale kinderen en vakantiegangers uit binnen- en buitenland. De kinderen leren hierbij heel wat skills. Zo raken ze niet alleen bedreven in verkooptechnieken en prijssetting, maar leren ze ook communiceren met kinderen die een andere taal spreken. De strandbloemenverkoop is dus niet alleen een traditie die de verschillende generaties binnen een familie verbindt, maar ook kinderen van verschillende achtergronden samenbrengt.
Sinds 2016 zet Kusterfgoed dit immaterieel erfgoed in de kijker. In het project ‘Strand in Bloei’ organiseerden ze workshops strandbloemen maken, vertelnamiddagen en een online fotowedstrijd. Ook doken ze in de geschiedenis en gingen ze op zoek naar de oorsprong, de evolutie en eigenheid van deze traditie, wat resulteerde in een krantje ‘Strand in Bloei’ en een digitaal strandbloemenverhaal.