Voor het eerst is aangetoond dat zeelucht de immuniteit en weerstand tegen ziektes versterkt. Onderzoekers van het VLIZ en de universiteiten van Gent en Antwerpen behandelden menselijke cellijnen in het lab met aerosolen afkomstig van opspattend zeewater. Hieruit bleek dat bacteriën en hun endotoxines aanwezig in die mini-druppeltjes inwerken op bepaalde receptoren en regulerende factoren van ons lichaam. Dit suggereert dat regelmatige blootstelling aan zeelucht lichamelijke reacties van het lichaam, zoals ontstekingen, tegengaat.
Het was al bekend dat wie binnen een afstand van vijf kilometer van zee woont, gezonder en minder gestresseerd is. Dit ‘kustgezondheidseffect’ is ook aan onze kust aangetoond, en dit zowel onder normale omstandigheden als tijdens de COVID-19 pandemie. Mogelijke verklaringen zijn het stressverlagend effect van de zee, het feit dat deze omgeving aanzet tot sociaal contact en betaalbare sport en spel, en een lagere graad van vervuiling.
In deze studie is echter gekeken naar het effect van de aanwezigheid van mariene bacteriën en bioactieve stoffen – aanwezig in zeelucht – op menselijke celculturen. Deze ‘biogene hypothese’ stelt dat een regelmatige blootstelling aan bacteriën, virussen, schimmels en afgeleide stoffen nefaste lichamelijke reacties – zoals ontstekingen, diabetes, kanker – tempert. Het versterkt met andere woorden ons immuunsysteem. Ook in zee is heel wat microleven aanwezig. Golfwerking doet zeewater opspatten, met druppeltjes van 0,1-10 micrometer (mariene aerosolen) als gevolg. Druppeltjes die lang in de lucht kunnen vertoeven, grote afstanden afleggen, en ingeademd worden door kustbewoners en strandtoeristen. Als die mariene aerosolen een gunstig effect hebben op onze immuniteit, kan dit mogelijk verklaren waarom bewoners van de Italiaanse kust beter beschermd bleken tegen COVID-19 dan landgenoten meer landinwaarts. Eerder toonden onderzoekers van de Universiteit Gent ook al aan dat longcelculturen minder kankergevoelig zijn bij toediening van mariene aerosolen in het lab.
De onderzoekers werkten zowel met in de natuur verzamelde zeelucht, als met kunstmatig geproduceerde mariene aerosolen. Bij deze experimenten bleek een dosis-effect relatie voor wat betreft de totale hoeveelheid bacteriën en endotoxines. Ze onderzochten niet om welke bacteriën het juist ging. Het onderzoek van Yunmeng Li en collega’s is gepubliceerd in ‘Science of The Total Environment’ en is getiteld: “The immunostimulatory activity of sea spray aersols: bacteria and endotoxins activate TLR4, TLR2/6, NF-kB and IRF in human cells”.