De wereldwijde oceaan vormt – samen met de terrestrische biosfeer – de belangrijkste ‘koolstofput’ (carbon sink) voor de door de mens geproduceerde koolstofdioxide. Recente studies suggereren dat zelfs 10 tot 15% van die jaarlijkse mariene netto opname van CO2 plaatsvindt in de ondiepe kustzeeën. Net in die regio’s missen we tot op heden gedetailleerde waarnemingen van de lucht-zee CO2-flux en de variaties ervan in de tijd. Complexe processen zoals de biologische koolstofpomp en de daaruit voortvloeiende ruimtelijke heterogeniteit van koolstofbronnen en koolstofputten zijn er immers moeilijker te vatten. Maar als we het succes emissiereducties goed willen kunnen opmeten en evalueren, moeten we dringend meer inzicht krijgen in de koolstofputten in de oceaan, en hoe processen in kustzeeën daarin een rol spelen. Ben jij klaar voor deze uitdaging?
Solliciteren voor dit 4-jarig doctoraatsproject kan tot 21 juli 2023.